ترنجبین
نام های دیگر :: تلنجبین – ترنگین – ترانگبین – مان اسپوزا – جنستا الصباغین.
مشخصات:
ماده ای است شیرین که به صورت شبنم روی گیاه خار شتر که از خانوادهی Leguminosae می باشد، می نشیند. این گیاه خارهای بسیار و گلهای کوچک داشته و در نقاط خشک می روید. در فصل گرما و در اواخر تابستان روی برگها و شاخه های این گیاه قطرات ترنجبین در طول شب ظاهر می شود و روستاییان صبح زود قبل از طلوع آفتاب آنها را جمع آوری می کنند.
طبیعت أن: کمی گرم ولی در عین حال تر است.
ترکیب شیمیایی: مواد لعابی – ملزیتوز – قند ساکاروز.
خواص درمانی:
۱- هر روز صبح ۱۲ تا ۳۵ گرم از آن را در آب حل کرده و بخورید. دارای خاصیت تلیین و تحریک امعا می باشد، برای لینت مزاج مصرف می شود، ملین و مسهل صفرا است، تب و عطش را رفع می کند، درد سینه را تسکین می دهد، بیماری های عفونی مشکوک را نیز درمان می کند.
۲- آن را در آب پنیر حل کرده و بخورید. برای اخراج اخلاط سوخته مفید است.
۳- آن را در ماءالشعیر حل کرده و بخورید. برای دفع اخلاط گرم مفید است.
۴- هر روز ۳۰ گرم از آن را در یک لیوان شیر تازه حل کنید و بخورید. مداومت در خوردن آن قوای جنسی
را تحریک می کند.
۵- آن را بسایید و با کره بخورید. برای باز کردن و ادرار در مواردی که ادرار بند آمده باشد مؤثر است. و آن را با زیره مخلوط و دم کنید، بعد آب صاف کرده ی آن را بنوشید. قرقر و صداهای دستگاه گوارش که با تب خفیفی توأم باشد را ساکت میکند.
تذکر: برای طحال و تبهای گرم و برای افراد گرم مزاج مضر است، افرادی که جوش های آبله مانند در روی بدن دارند که با تب همراه است، هم چنین بیماران حصبه ای و کسانی که اسهال خونی دارند و افرادی که در ادرار آنان خون وجود دارد نباید آن را مصرف کنند.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.