قیمت و مشخصات برگ استویا Price and specifications of stevia leaves

برگ استویا

برگ استویا به عنوان یک شیرین کننده بسته‌ بندی و مصرف می شود. استویا در برخی از غذاها مانند آب نبات، سوهان ،نوشابه‌ های پروتئینی و چای به عنوان شیرین کننده استفاده می شود. در برخی از کشورها، مانند ژاپن، استویا برای چندین دهه به عنوان یک شیرین کننده استفاده می شود.

در برخی از کشورها نیز شیرین‌برگ به دلیل نگرانی در مورد عوارض جانبی آن یا انواع محدودیت‌ها، به‌طور کامل ممنوع شده‌ است. کالری گیاه شیرین برگ صفر است، و عصاره آن ۲۰۰ برابر شیرین تر از قند است.

ترکیبات:

شیرینی شیرین برگ با توجه به ترکیبات مختلف گلیکوزید، که شامل stevioside, steviolbioside, rebaudiosides AE، و dulcoside است سنجیده می شود. گلیکوزید هایی که در استویا موجود هستند، توسط بدن متابولیزه نمی‌شود، در نتیجه هیچ کالری تولید نمی‌کنند. مصرف استویا صفر کالری یک راه خوب برای یک رژیم غذایی سالم است.

شیرین‌ برگ ممکن است برای بیماران دیابتی مفید باشد. مطالعات نشان می‌دهد که شیرین کننده‌های شیرین‌برگ هیچ کالری یا کربوهیدراتی به رژیم غذایی اضافه نمی‌کند.

بر خلاف شکر، شیرین‌برگ تأثیری بر قند خون یا واکنشی به انسولین نشان نمی‌دهد. پس به بیماران دیابتی این اجازه را می‌دهد تا بدون هیچ دغدغه‌ای از این گیاه به عنوان شیرین‌کننده و طعم‌کننده استفاده کنند.

تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از گلیکوزیدهایی که در عصاره برگ استویا وجود دارند به تولید ادرار و دفع سدیم کمک می‌کند.^{[نیازمند منبع]} در دوز بالای مصرف شیرین‌برگ حتی می‌تواند به عنوان کاهش دهند فشار خون هم عمل نماید.

شیرین‌برگ و دیگر شیرین کننده‌های مصنوعی توسط FDA تأیید شده‌است؛ و مصرف در حد تعادل آن هیچ خطری برای سلامتی ندارد.

مؤسسه ملی سرطان گزارش شده‌است که هیچ شواهد علمی که ادعاهای قبلی مبنی بر اینکه که شیرین کننده‌های مصنوعی ممکن است باعث سرطان شود را تأیید نمی‌کند.^{[نیازمند منبع]} تا تحقیقات بیشتر، زنان باردار و شیرده نباید شیرین‌برگ را مصرف کنند.

کشت استویا در ایران

دکتر یوسف حمید اوغلی عضو هیأت علمی گروه باغبانی دانشگاه گیلان از اواخر سال ۱۳۸۳ تحقیقات خود را برای تکثیر گیاه استویا از طریق کشت بافت آغاز نموده  و پس از یک و نیم سال موفق به تهیه پروتکل آن گردید و نتایج آن در پنجمین کنگره علوم باغبانی ایران که در شهریور ماه ۱۳۸۶ در دانشگاه شیراز برگزار شده بود، منتشر شد.

در ادامه فعالیت های تحقیقاتی بر این گیاه در دانشگاه گیلان ، از بهار سال ۱۳۸۵ گیاهچه های واریته های مختلف گیاه استویا از نمونه های آزمایشگاهی به زمین منتقل شد. و سازگاری رشد آنها در شمال کشور مورد بررسی قرار گرفت و از سال ۱۳۸۷ تولید تجاری این گیاه آغاز شد.

سال ۱۳۹۱ این گیاه برای اولین بار در استان فارس و در شهرستان فیروزآباد توسط محمدسجاد و مجتبی قاسم زاده کشت شد و پس از مدتی برای اولین بار در کشور بذر با قوه نامیه بالای ۸۰% در مزرعه زرگیاه تولید کردند. همچنین در این مزرعه روش و الگوهای کشت و داشت و برداشت متناسب با اقلیم ایران و منطقه بررسی و بومی سازی گردیده و به صورت تخصصی تکثیر و تولید این گیاه انجام می شود.

این گیاه در برخی شهرهای گرمسیری کشور در فضای باز و در برخی دیگر از نقاط کشور به صورت گلخانه ای کشت و تولید می گردد.

کیفیت ظاهری گیاه استویا به مکان کشت و نحوه خشک کردن بستگی دارد. و برگ سالم بازار پسند بهتری دارد. در صورتی که برگ سالم یا پودر شده ملاک کیفیت برای کارخانجات فرآوری نمی باشد.