مشخصات و قیمت و خرید رزماری Rosemary

رومارَن یا اِکلیل کوهی یا رُزماری (نام علمی: Salvia rosmarinus)، یک سبزی چوبی و چند ساله با برگ‌هایی معطر، همیشه سبز، سوزنی مانند و گلهای سفید، صورتی، بنفش یا آبی، بومی منطقه مدیترانه است. تا سال ۲۰۱۷، با نام علمی Rosmarinus officinalis شناخته می‌شد که اکنون فقط یک مترادف است.

این گیاه از خانواده نعناع Lamiaceae است که گیاهان زیادی را نیز در بر می‌گیرد. نام “رزماری” از لاتین ros marinus (“شبنم دریا”) گرفته شده‌است. رزماری دارای سیستم ریشه ای رشته‌ای است.

کاربردها

پس از کشت، برگ‌ها، شاخه‌ها و گل‌های گلدار جهت استفاده استخراج می‌شود. از رزماری به عنوان گیاه تزئینی در باغ‌ها استفاده می‌شود. از برگ‌ها برای طعم دادن به غذاهای مختلف، مانند قیمه و گوشت سوخاری استفاده می‌شود.

زراعت

از رزماری به دلیل جذابیت و تحمل به خشکی، به عنوان گیاه زینتی در باغها و برای محوطه سازی، به ویژه در مناطقی با آب و هوای مدیترانه ای استفاده می‌شود. کشت این گیاه آسان بوده و مقاوم در برابر آفات در نظر گرفته می‌شود. رزماری می‌تواند کاملاً بزرگ شود و سال‌ها جذابیت خود را حفظ کند، می‌تواند به شکل‌های رسمی و پرچین‌های کوچک هرس شود و برای درخت آرایی استفاده می‌شود. به راحتی در گلدان پرورش می‌یابد. ارقام خاکی پوشیده، با بافتی متراکم و بادوام، به‌طور زیادی گسترش یافتند.

استفاده در آشپزی

از برگ‌های رزماری به عنوان طعم دهنده در غذاهایی مانند قیمه و گوشت بره و گوساله، مرغ و بوقلمون استفاده می‌شود. از برگ‌های تازه یا خشک در غذاهای سنتی مدیترانه ای استفاده می‌شود. آنها طعم تلخ، قابض و رایحه مشخصی دارند که مکمل بسیاری از غذاهای پخته شده‌است. از برگ آن می‌توان دم نوش گیاهی درست کرد. هنگامی که با گوشت یا سبزیجات تفت داده می‌شود، برگ‌ها عطر خردل مانندی با عطری از چوب سوخت شده به شما می‌دهند که به خوبی با غذاهای کبابی مطابقت دارد.

در مقادیری که معمولاً برای طعم دادن به غذاها مانند یک قاشق چای خوری (۱ گرم) استفاده می‌شود، رزماری هیچگونه ارزش غذایی ندارد. نشان داده شده‌است که عصاره رزماری ماندگاری و ثبات حرارتی روغن‌های غنی از امگا ۳ را که مستعد تعفن هستند بهبود می‌بخشد.